Eb Major and C Minor

Koncert d-moll K. 466 został skomponowany przez W. A. Mozarta. Kompozytor ukończył swoje dzieło w 1785 roku w Viennie, a pierwsze wykonanie koncertu odbyło się 11. lutego 1785 roku. W roku 1888 powstała nowa aranżacja utworu.

Saint-Saëns Camille - w latach 1853-1857 piastował stanowisko organisty w kościele Saint-Merry a w 1858-1877 w kościele St. Madeleine w Paryżu. Po roku 1877 koncertował i komponował. Był współzałożycielem Societe Nationale de Musique (Narodowe Towarzystwo Muzyczne) co było jak najbardziej naturalne dla tego wszechstronnego, utrzymującego bogate kontakty z wieloma muzykami (Richard Wagner, Ferenc Liszt, Hector Berlioz, Georges Bizet) człowieka. Sam siebie określał mianem eklektyka, jednak ten eklektyzm w jego kompozycjach, korzystających z dorobku innych twórców zaowocował własnym stylem, brzmiącym szczególnie w III Symfonii. Do tradycyjnego instrumentarium orkiestry dodał organy i fortepian, co sprawia, że symfonia ta ma niepowtarzalny charakter. W uznaniu wpływu twórczości kompozytora na rozwój francuskiej muzyki symfonicznej w roku 1881 został honorowym członkiem Academie des Beaux Arts (...).
Publikacja przeznaczona jest dla zaawansowanych pianistów.

Piąty koncert F-dur Op. 103 Camille Saint-Saëns'a na fortepian i orkiestrę w opracowaniu na dwa fortepiany. Wyciągu fortepianowego z głosów orkiestrowych dokonał Louis Diémer, francuski kompozytor, pianista, absolwent a od 1888 roku profesor konserwatorium paryskiego. Do wykonania utworu potrzebne są 2 egzemplarze publikacji.