Lutosławski Witold

W 1957 roku 24-letni Henryk Mikołaj Górecki skomponował Sonatę op. 10 na dwoje skrzypiec, którą zadedykował poślubionej dwa lata później Jadwidze Rurańskiej. To wczesne dzieło nosi już znamiona późniejszych arcydzieł jednego z najwybitniejszych XX-wiecznych twórców: Niniejsza transkrypcja na dwie altówki jest wyłącznie przepisaniem dzieła o kwintę niżej, co w żadnym stopniu nie umniejsza jego koncepcji, lecz przydaje mu nieco głębszego brzmienia. W wydaniu podano również propozycję aplikatury.

Fortepianowe Bukoliki Witolda Lutosławskiego, opracowane przez kompozytora na altówkę i wiolonczelę w roku 1962, stały się ważną pozycją repertuaru kameralnego w literaturze muzycznej na ten zestaw instrumentów. Mistrzowskie, oparte na folklorze kurpiowskim, miniatury są cennym probierzem zwięzłości muzycznej wypowiedzi, pozwalającym rozwijać i kształtować wyobraźnię muzyczną podpartą odpowiednim wyszkoleniem warsztatowym. W publikacji znajdziemy dwie wersja na dwie altówki wykorzystuje partię altówki z pierwotnego opracowania i dodaje zmodyfikowaną nieco partię II altówki, opartą na głosie wiolonczeli, z uproszczonym enharmonicznie zapisem, przeniesionym do klucza altowego.