Marin Marais (1656 - 1728) Był centralną postacią w szkole francuskich kompozytorów i wykonawców. Powszechnie uznawany jest jako czołowy kompozytor utworów dla viol da gamba. Zarówno jego gra na tym instrumencie, jak i kompozycje były bardzo kunsztowne. 5 książek z cyklu ''Pieces de Violes'', zawierających ponad 550 utworów, stanowi wielkie osiągnięcie patrząc na zakres oryginalności.

For cello or double bass.

This dramatic one-movement tour-de-force from the 1970s - now available with the composer's piano reduction - is edited by renowned cellist Carter Brey, who has performed it many times.

Lista utworów:
Burleska op. 3 (Noskowski Zygmunt)

Skomponowany w latach 1788 - 89 Koncert wiolonczelowy C-dur op. 26 Ignacego Josepha Pleyela, w katalogu R. benton numer 104, miał za życia kompozytora ogromne powodzenie tak u wykonawców, jak i wydawców. W przeciągu niecałych trzydziestu lat od daty powstania pojawiło się dziewięć jego wydań w wersji oryginalnej na wiolonczelę i orkiestrę oraz kilka w opracowaniu na inne instrumenty. Utwór wykazujący znamienne dla stylu klasycznego cechy przypomina swoją konstrukcją jeden z koncertów J. Haydna. Pełne uroku tematy i ciekawa harmonia stanowią o jego oryginalnym pięknie i niezaprzeczalnej wartości artystycznej. Utwór jest atrakcyjny zarówno dla wykonawców, dla których stanowić będzie wdzięczne zadanie oraz cenne uzupełnienie klasycznego repertuaru, jak i dla słuchaczy, którzy będą mogli poznać tę interesującą muzykę.

Zróżnicowane stylem, ekspresją i stopniem trudności miniatury zawarte w zbiorze PRELUDIÓW LETNICH mogą być wykonywane w dowolnym wyborze i kolejności. Stanowią cenną pozycję repertuarową dla zdolnych uczniów szkół muzycznych, także dla studentów. Umiarkowanie współczesny język muzyczny daje satysfakcję dla wykonawców i przyjemność poznania dla słuchaczy.[ca 40']

Publikacja zawiera cykl 24 Preludiów wiosennych o pogodnym brzmieniu stworzonych przez polskiego kompozytora współczesnego - prof. Bronisława Kazimierza Przybylskiego. Liczne są tu zmiany metrorytmiczne, np. 3/8 - 2/8 - 3/8. Każdy utwór zawiera inną technikę wykonawczą, np. w Preludium 22 każda nuta jest z przednutką, a Preludium 13 opiera się na triolach szesnastkowych. W prezentowanej publikacji utwory opracowane zostały na wiolonczelę z fortepianem.

Uroczy archipelag siedmiu wysp stał się podstawą do powstania cyklu utworów przenoszących nas w egzotyczny klimat, osiągany m.in. przez szczególne wybory skal dla każdego utworu. Umiarkowany stopień trudności pozwala cieszyć się tą muzyką już przez uczniów szkół muzycznych drugiego stopnia.

Max Reger (1873 - 1916) to niemiecki kompozytor i organista, autor licznych dzieł organowych, a także symfonicznych i kameralnych. "Sonatę na wiolonczelę i fortepian" op. 116 skomponował w 1910 roku. Utwór ten składa się z czterech części: cz. I - Allegro moderato, cz. II - Presto, cz. III - Largo, cz. IV - Allegretto con grazia. Utrzymany jest w nowoczesnej harmonice. Partia wiolonczeli charakteryzuje się m. in. wykorzystaniem całej skali instrumentu.

Bernhard Heinrich Romberg żył w Niemczech na przełomie XVIII i XIX wieku. Był on kompozytorem i wiolonczelistą klasycznym. Jest odpowiedzialny między innymi za znaczne uproszczenie zapisu muzyki na wiolonczelę (wcześniejszy kompozytorzy używali nawet sześciu kluczy a on postulował używanie jedynie trzech). Wprowadził też wykonywanie mniejszych wiolonczel dla dzieci. Publikacja zawiera jego koncert w oryginale na wiolonczelę i orkiestrę, tu zastąpioną wyciągiem fortepianowym.

Bernhard Heinrich Romberg (1767 - 1841) to niemiecki wiolonczelista i kompozytor, autor wielu kwartetów smyczkowych oraz dzieł wiolonczelowych. Publikacja "Drei Divertimenti über Nationallieder" zawiera trzy Divertimenta Romberga skomponowane na podstawie narodowych pieśni ludowych. Są to utwory oparte o pieśń szwecką (op. 42), pieśń austriacką (op. 46) oraz pieśń westfalską w op. 65 (Westfalia to kraina historyczna w Niemczech). Publikacja zawiera dokładne wyjaśnienie stosowanych przez edytora niniejszego wydania - Joachima Stutschewsky'ego - oznaczeń wykonawczych.

Prezentowana publikacja gromadzi w sobie dwanaście popularnych utworów, będących opracowaniami na wiolonczelę i fortepian dzieł wybitnych kompozytorów baroku, klasycyzmu i romantyzmu. W zbiorze odnaleźć można m. in. "Sarabandę" z szóstej Suity wiolonczelowej Bacha, "Largo" z opery "Xerxes" Haendla (a więc słynną arię "Ombra mai fu"), "Menuett" z "Divertimenta D-dur" Mozarta oraz "Adagio" z "Oktetu F-dur" Schuberta.

A collection of 14 songs featured in The Lion King, Pocahontas, Toy Story, 101 Dalmatians, The Return Of Jafar and Aladdin And The King Of Thieves.

Lista utworów:
Can You Feel The Love Tonight (John Elton) Circle Of Life (John Elton) Colors Of The Wind (Menken Alan) Cruella De Vil (Leven Mel) Forget About Love (Silversher Patty, Silversher Michael) Hakuna Matata (John Elton) I Just Can't Wait To Be King (John Elton) Just Around The Riverbend (Menken Alan) Mine, Mine, Mine (Menken Alan) Out Of Thin Air (Friedman David) Strange Things (Newman Randy) The Virginia Company (Menken Alan) This Land (Zimmer Hans) You've Got A Friend In Me (Newman Randy)

Lista utworów:
Concerto For Violoncello

Lista utworów:
Ave Maria (Schubert Franciszek)

"Adagio i Allegro" na wiolonczelę i fortepian op. 70 Roberta Schumanna. Jest to efektowny, zróżnicowany pod względem tempa i charakteru utwór, który nie przedstawia większych trudności technicznych. Publikacja zawiera osobne materiały wykonawcze dla wiolonczeli i fortepianu.

Koncert na wiolonczelę i orkiestrę op. 129 Robert Schumann skomponował w 1850 roku. Jest to kompozycja w romantycznej stylistyce. Wyodrębnić w niej można kilka, bezpośrednio następujących po sobie odcinków w różnych tempach. Pierwszy z nich rozpoczyna orkiestra czterotaktowym tutti (wskazówka - "Nicht zu schnell") po czym następuje solo wiolonczeli (brak ekspozycji orkiestry). Drugi segment - "Langsam" - jest w tempie wolnym, to fragment liryczny. Trzeci segment - "Etwas lebhafter" z elementami dialogowania. Czwarty "Sehr lebhaft" (bardzo żywo) jest typowo wirtuozowski zakończony fragmentem finałowym "Schneller" w tempie bardzo szybkim. Kompozytor wszechstronnie wykorzystuje wiolonczelę (liczne flażolety, gra staccato, dwudźwięki, szybkie, efektowne pasaże). Niniejsze wydanie zawiera partię wiolonczeli oraz wyciąg fortepianowy partii orkiestry.

Lista utworów:
Marzenie (Schumann Robert)

Lista utworów:
Marzenie (Schumann Robert)

Lista utworów:
Grand duo concertant (Szczepanowski Stanisław)

Lista utworów:
Chansons de Bilitis (Tanaka Akira) Pastorale de Noel (Tanaka Akira)

This piece was originally composed in 1989, with a new version created in 2002, commissioned by cellist Kate Dillingham and premiering in April 2002 at Merkin Concert Hall in New York City.

Lista utworów:
Dedication (Tüür Erkki-Sven)

"For a long time I could not make up my mind what kind of Concerto it was going to be - pathos-laden, lyrical, avant-garde or traditional? I was beset with doubts and hesitations for a long time. And then one morning, during a stroll in the Białowieża national park. I at last heard this longsought-for note - lyrical, a little pensive, clearly of bordeland provance in tone. I started to sketch the score quickly and the work was ready in a dozen or so days. The first rehearsals with the soloist followed, as well as the first revisions of the solo part to highlight it out and reveal more fully the instrument's potential. Finally, after several years and dozens of meetings with Tomasz Strahl, the cello part took final shape in spring 1997. The work was finished. You will find in it echoes of our Polish Eastern Bordeland - now and then in the music of the Concerto one will hear scraps of melodies and songs - once heard by me in the Vilnius region - enveloped in mild melancholy and sadness..."
Romuald Twardowski (Białystok, 14 November 1997).

Lista utworów:
Concerto per cello and orchestra (Romuald Twardowski)