Morton Feldman (1926 - 1987) to amerykański kompozytor pochodzenia żydowskiego. Jego muzyka jest bardzo subtelna, wiele utworów utrzymanych jest bowiem w dynamice pianissimo, często niemal na progu słyszalności. We wczesnej twórczości artysta wykorzystywał elementy aleatoryzmu (włączenie do dzieł działań losowych, przypadkowych), późniejsze jego kompozycje posiadają kompletne partytury. "Durations II" to aleatoryczny utwór na wiolonczelę i fortepian. Nie posiada on żadnego metrum, ani wartości rytmicznych (zanotowane są same wysokości dźwięków). Feldman wskazuje, by jedynie pierwszy dźwięk w utworze był zagrany symultanicznie. Długość czasu trwania poszczególnych dźwięków umieszczonych w partyturze zależy wyłącznie od poszczególnych wykonawców. Kompozycja ma być wykonywana bardzo cicho, a dźwięki powinny być wydobywane z instrumentów jak najdelikatniej.

Lista utworów:
Four Songs to e.e cummings (Feldman Morton)

"Margnal Intersection" requires a large orchestra which also includes piano, xylophone, vibraphone, amplified guitar, 2 oscillators (one for high frequencies, the other for low), a sound-effects recording of riveting, at least 6 percussionists with a large selection of wood, glass, (or less breakable substitutes) and metal objects (aluminium pots, etc. etc.). The performer may take his entrance onor within each time duration. Duration is indicated by the amount of space taken up by the square or recatngle, each box beaing potentially 4 icti. The single ictus or pulse is at the tmepo 128 or thereabouts. The dynamics aslo are freely chosen by all players, but once established, must be sustained at the same level to the end of the given time duration. A minimum of vibrato should be used throughout in all instruments.

Lista utworów:
Marginal Intersection for Orchestra (Feldman Morton)

Morton Feldman (1926 - 1987) to amerykański kompozytor pochodzenia żydowskiego. Jego muzyka jest bardzo subtelna, wiele utworów utrzymanych jest bowiem w dynamice pianissimo, często niemal na progu słyszalności. We wczesnej twórczości artysta wykorzystywał elementy aleatoryzmu (działania losowe), późniejsze jego kompozycje posiadają kompletne partytury. Utwór "Piece for 4 Pianos" Feldmana to aleatoryczna kompozycja na cztery fortepiany, powstała w 1957 roku. Nie posiada ona żadnego metrum, tempo ma być jednak wolne. Feldman wskazuje, by jedynie pierwszy dźwięk w utworze był zagrany symultanicznie przez wszystkich pianistów. Długość czasu trwania poszczególnych dźwięków umieszczonych w partyturze zależy wyłącznie od poszczególnych wykonawców. Kompozycja ma być wykonywana bardzo cicho, a dźwięki powinny być wydobywane z instrumentów jak najdelikatniej.

The pieces, while looking identical on paper, were actually conceived quite deifferently. In Durations I the quality of the particular instruments together suggested a closely written kaleidoscope of sound. To achieve this I wrote each voice individually, choosing intervals that seemed to erase or cancel out each sound as soon as we hear the next. In the Duration with the tuba, the weight of the three instruments used made me treat them as one. I wrote all sounds simultaneously, knowing that no instrument would never be too far behind or too far ahead of the other. Through thinning and thickening mu sounds. I kept the image intact. In Durations IV there was a combination of both. Here I was a little more precise in that 1 gave metronome indications. I also allowed the instruments to have their own individual color more pronouncedly than in the others.
Morton Feldman

Lista utworów:
Projection I (Feldman Morton)

Morton Feldman (1926 - 1987) to amerykański kompozytor pochodzenia żydowskiego. Jego muzyka jest bardzo subtelna, wiele utworów utrzymanych jest bowiem w dynamice pianissimo, często niemal na progu słyszalności. We wczesnej twórczości artysta wykorzystywał elementy aleatoryzmu (wprowadzał do utworów działania losowe), późniejsze jego kompozycje posiadają kompletne partytury. "Two Pieces for Three Pianos" to kompozycja Feldmana na trzy fortepiany. Złożona jest ona z dwóch części. W obu częściach znajdują się fragmenty zanotowane bez metrum i wartości rytmicznych. Kompozytor wskazuje, że cały utwór ma być wykonywany w dynamice piano pianissimo.