"Trudno mi sprecyzować, czy jest to rozprawa socjologiczna, zbiór esejów, czy też po prostu ciekawa opowieść o mało zbadanej dziedzinie kultury polskiej XX wieku. Praca oryginalna, momentami odkrywcza; podejmuje temat z niekonwencjonalnego, frapującego punktu widzenia. Autor łączy erudycję i naukową dociekliwość z temperamentem pisarskim, co jak wiadomo w humanistyce współczesnej nie zdarza się zbyt często. Porównując muzykę ludową Polski centralnej i Bretanii, wysnuwa niebanalne wnioski, z którymi można się zgadzać lub nie, ale nie sposób przejść obok nich obojętnie. Lektura Sprzedawców wiatru wciągnęła mnie i sprawiła wiele radości.

Książka o wiejskich muzykantach jest również opowieścią o folklorystach, etnografach, działaczach kultury, o niemożności porozumienia „wsiowych” z „miastowymi”, nawet wówczas, gdy ci miastowi pochodzą ze wsi. O tym, że tradycyjnej muzyki ludowej na papierze nutowym zapisać się po prostu nie da oraz o wielu innych zagadnieniach, lokujących muzykę w szerokim kulturowym kontekście, na tle gwałtownych i dramatycznych przemian XIX i XX wieku."

Antoni Kroh